Αγωγιμότητα & Σκληρότητα

Η σκληρότητα του νερού είναι πολύ σημαντική παράμετρος καθορισμού της ποιότητάς του.

Η κύρια αιτία της σκληρότητας του νερού οφείλεται στην ύπαρξη των διαλυμένων σε αυτό ιόντων ασβεστίου και μαγνησίου.

Η αυξημένη ολική σκληρότητα (Σκληρότητα Ασβεστίου + Σκληρότητα Μαγνησίου) προκαλεί πολλά προβλήματα από τις επικαθήσεις αλάτων  σε σωληνώσεις, οικιακές συσκευές και φθορές σε επιφάνειες.

Στην Υγειονομική Διάταξη δεν υπάρχουν συγκεκριμένα όρια για την τιμή της σκληρότητας του πόσιμου νερού.

Είναι δυνατόν μετρώντας την αγωγιμότητα του νερού να γνωρίζουμε κατά προσέγγιση την σκληρότητα του νερού.

ΠΡΟΣΟΧΗ:

Η μέτρηση της σκληρότητας με Αγωγιμόμετρο η όργανο μέτρησης TDS, δεν είναι εφικτή μετά την χρήση αποσκληρυντή.

Μετρήσεις μετά από τον αποσκληρυντή μπορούμε να κάνουμε μόνο με φωτόμετρα  ή με χρωματικά test kits.

Aυτό συμβαίνει επειδή κατά την διαδικασία της αποσκλήρυνσης τα Ανθρακικά άλατα μετατρέπονται σε άλατα Νατρίου, γεγονός που δεν αλλάζει την αγωγιμότητα και τα TDS, αλλά μειώνει την σκληρότητα του νερού.

Μονάδες και μετατροπές Μονάδων Σκληρότητας

Η Σκληρότητα του νερού μετριέται σε mg/l ή (ppm) και σε Γαλλικούς, Αγγλικούς ή Γερμανικούς Βαθμούς.

1 ppm = 0,1ºf = 0,0556 ºd = 0,07 ºe και

1ºf = 10 ppm CaCO₃

όπου:

ºf: Γαλλικοί βαθμοί

ºd : Γερμανικοί Βαθμοί

ºe : Αγγλικοί Βαθμοί

Διαιρώντας τα μετρηθέντα ppm των αλάτων του νερού δια του 10, έχουμε το μέγεθος της σκληρότητάς του με ένα σφάλμα 2-3 ºf.